πρωταθλητής

Greek

Etymology

From Byzantine Greek πρωτοαθλητής (prōtoathlētḗs), equivalent to πρωτ- (prot-, “first”) +‎ αθλητής (athlitís, “athlete”). First attested 1839.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾotaθliˈtis/
• Hyphenation: πρω‧τα‧θλη‧τής

Noun

πρωταθλητής • (protathlitís) m (plural πρωταθλητές, feminine πρωταθλήτρια)

1. (usually male) champion

Declension

Declension of πρωταθλητής

	singular	plural
nominative	πρωταθλητής •	πρωταθλητές •
genitive	πρωταθλητή •	πρωταθλητών •
accusative	πρωταθλητή •	πρωταθλητές •
vocative	πρωταθλητή •	πρωταθλητές •

Related terms

• πρωτάθλημα n (protáthlima, “championship”)