σελίνου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /se.lǐː.nuː/ → /seˈli.nu/ → /seˈli.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.lǐː.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /seˈli.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /seˈli.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /seˈli.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /seˈli.nu/

Noun

σελῑ́νου • (selī́nou)

1. genitive singular of σέλῑνον (sélīnon)

Greek

Noun

σελίνου • (selínou) n

1. Genitive singular form of σέλινο (sélino).