σεύτελον

Pontic Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek σεῦτλον (seûtlon), the Attic form of τεῦτλον (teûtlon).

Noun

σεύτελον (séftelon) n (plural σεύτελα)

1. chard (Beta vulgaris subsp. vulgaris)

Derived terms

• σευτελένο̤ς (seftelénös)
• σευτελέσ̌' (sefteléš')
• σευτέλης (seftélis)
• σευτελίτζα (seftelítza)
• σευτελόπον (seftelópon)
• σεύτελος (séftelos)
• σευτελόσπορον (seftelósporon)
• σευτελωσύνα̤ (seftelosýnä)
• σευτελωτός (seftelotós)

 

Related terms

• σευτελορρίζ' (seftelorríz')

Descendants

• → Turkish: seftila — Rize

References

• Koúsis, Elefthérios T. (1928) “σεύτελον”, in “Λεξιλόγιον φυτολογικόν Τραπεζούντος”, in Αρχείον Πόντου‎^[1] (in Greek), volume 1, Athens, page 116 of 97–120
• Papadópoulos, Ánthimos (1961) “σεύτελον”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), volume II, Athens: Myrtidis
• Oeconomides, D. E. (1908) Lautlehre des Pontischen (in German), Leipzig: A. Deichert'sche Verlagsbuchhandlung Nachf., page 53
• Ioannídis, Sávvas (1870) Ιστορία και στατιστική Τραπεζούντος και της περί ταύτην χώρας ως και τα περί της ενταύθα ελληνικής γλώσσης (in Greek), Constantinople: Τυπογρ. Ι. Α. Βρετού, page κθʹ