στυγνός

Ancient Greek

Etymology

From στυγέω (stugéō) +‎ -νός (-nós), of uncertain origin, possibly from Proto-Indo-European *(s)tewd- (“to hit, push”) (compare Sanskrit तुदति (tudati, “to push, drive”)).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sty.ɡnós/ → /styˈɣnos/ → /stiˈɣnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.ɡnós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /styˈɡnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /styˈɣnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /styˈɣnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈɣnos/

Adjective

στυγνός • (stugnós) m (feminine στυγνή, neuter στυγνόν); first/second declension

1. hated, abhorred (of persons and things)
2. hateful or hostile to one
3. gloomy, sullen

Inflection

First and second declension of στυγνός; στυγνή; στυγνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στυγνός stugnós	στυγνή stugnḗ	στυγνόν stugnón		στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ		στυγνοί stugnoí	στυγναί stugnaí	στυγνᾰ́ stugná
Genitive		στυγνοῦ stugnoû	στυγνῆς stugnês	στυγνοῦ stugnoû		στυγνοῖν stugnoîn	στυγναῖν stugnaîn	στυγνοῖν stugnoîn		στυγνῶν stugnôn	στυγνῶν stugnôn	στυγνῶν stugnôn
Dative		στυγνῷ stugnôi	στυγνῇ stugnêi	στυγνῷ stugnôi		στυγνοῖν stugnoîn	στυγναῖν stugnaîn	στυγνοῖν stugnoîn		στυγνοῖς stugnoîs	στυγναῖς stugnaîs	στυγνοῖς stugnoîs
Accusative		στυγνόν stugnón	στυγνήν stugnḗn	στυγνόν stugnón		στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ		στυγνούς stugnoús	στυγνᾱ́ς stugnā́s	στυγνᾰ́ stugná
Vocative		στυγνέ stugné	στυγνή stugnḗ	στυγνόν stugnón		στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ		στυγνοί stugnoí	στυγναί stugnaí	στυγνᾰ́ stugná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στυγνῶς stugnôs				στυγνότερος stugnóteros				στυγνότᾰτος stugnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στυγνάζω (stugnázō)
• στύγνασις (stúgnasis)
• στυγνία (stugnía)
• στυγνοποιέω (stugnopoiéō)
• στυγνοποιός (stugnopoiós)
• στυγνότης (stugnótēs)
• στυγνόω (stugnóō)

References

• “στυγνός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στυγνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN