συγχρόνως

Greek

Etymology

From Koine Greek σύγχρονος (súnkhronos) + -ως (-ōs).

Adverb

συγχρόνως • (synchrónos)

1. simultaneously, contemporaneously

Synonyms

• ταυτόχρονα (taftóchrona)

Related terms

• see: σύγχρονος (sýnchronos, “synchronous”)