συνεχωρησάτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.kʰɔː.rɛː.sá.tɛːn/ → /sy.ne.xo.riˈsa.tin/ → /si.ne.xo.riˈsa.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.kʰɔː.rɛː.sá.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.ne.kʰo.re̝ˈsa.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.ne.xo.riˈsa.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.ne.xo.riˈsa.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ne.xo.riˈsa.tin/

Verb

συνεχωρησάτην • (sunekhōrēsátēn)

1. third-person dual aorist active indicative of συγχωρέω (sunkhōréō)