συνύπαρξη
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek συνύπαρξις (sunúparxis). By surface analysis, συν- (syn-) + ύπαρξη (ýparxi).
Noun[edit]
συνύπαρξη • (synýparxi) f
Declension[edit]
declension of συνύπαρξη
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| genitive | συνύπαρξης • | συνυπάρξεων • | |
| accusative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| vocative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| Older or formal genitive singular: συνυπάρξεως • | |||
Further reading[edit]
- συνύπαρξη - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.