σχεθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰe.tʰěːs/ → /sçeˈθis/ → /sçeˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰe.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰeˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sçeˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sçeˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sçeˈθis/

Participle

σχεθείς • (skhetheís) m (feminine σχεθεῖσᾰ, neuter σχεθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχεθείς; σχεθεῖσᾰ; σχεθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχεθείς skhetheís	σχεθεῖσᾰ skhetheîsa	σχεθέν skhethén		σχεθέντε skhethénte	σχεθείσᾱ skhetheísā	σχεθέντε skhethénte		σχεθέντες skhethéntes	σχεθεῖσαι skhetheîsai	σχεθέντᾰ skhethénta
Genitive		σχεθέντος skhethéntos	σχεθείσης skhetheísēs	σχεθέντος skhethéntos		σχεθέντοιν skhethéntoin	σχεθείσαιν skhetheísain	σχεθέντοιν skhethéntoin		σχεθέντων skhethéntōn	σχεθεισῶν skhetheisôn	σχεθέντων skhethéntōn
Dative		σχεθέντῐ skhethénti	σχεθείσῃ skhetheísēi	σχεθέντῐ skhethénti		σχεθέντοιν skhethéntoin	σχεθείσαιν skhetheísain	σχεθέντοιν skhethéntoin		σχεθεῖσῐ / σχεθεῖσῐν skhetheîsi(n)	σχεθείσαις skhetheísais	σχεθεῖσῐ / σχεθεῖσῐν skhetheîsi(n)
Accusative		σχεθέντᾰ skhethénta	σχεθεῖσᾰν skhetheîsan	σχεθέν skhethén		σχεθέντε skhethénte	σχεθείσᾱ skhetheísā	σχεθέντε skhethénte		σχεθέντᾰς skhethéntas	σχεθείσᾱς skhetheísās	σχεθέντᾰ skhethénta
Vocative		σχεθείς skhetheís	σχεθεῖσᾰ skhetheîsa	σχεθέν skhethén		σχεθέντε skhethénte	σχεθείσᾱ skhetheísā	σχεθέντε skhethénte		σχεθέντες skhethéntes	σχεθεῖσαι skhetheîsai	σχεθέντᾰ skhethénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχεθέντως skhethéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.