σώσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɔ̌ː.saːs/ → /ˈso.sas/ → /ˈso.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɔ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈso.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈso.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈso.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈso.sas/

Participle

σώσᾱς • (sṓsās) m (feminine σώσᾱσᾰ, neuter σῶσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of σῴζω (sṓizō)

Declension

First and third declension of σώσᾱς; σώσᾱσᾰ; σῶσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σώσᾱς sṓsās	σώσᾱσᾰ sṓsāsa	σῶσᾰν sôsan		σώσᾰντε sṓsante	σωσᾱ́σᾱ sōsā́sā	σώσᾰντε sṓsante		σώσᾰντες sṓsantes	σώσᾱσαι sṓsāsai	σώσᾰντᾰ sṓsanta
Genitive		σώσᾰντος sṓsantos	σωσᾱ́σης sōsā́sēs	σώσᾰντος sṓsantos		σωσᾰ́ντοιν sōsántoin	σωσᾱ́σαιν sōsā́sain	σωσᾰ́ντοιν sōsántoin		σωσᾰ́ντων sōsántōn	σωσᾱσῶν sōsāsôn	σωσᾰ́ντων sōsántōn
Dative		σώσᾰντῐ sṓsanti	σωσᾱ́σῃ sōsā́sēi	σώσᾰντῐ sṓsanti		σωσᾰ́ντοιν sōsántoin	σωσᾱ́σαιν sōsā́sain	σωσᾰ́ντοιν sōsántoin		σώσᾱσῐ / σώσᾱσῐν sṓsāsi(n)	σωσᾱ́σαις sōsā́sais	σώσᾱσῐ / σώσᾱσῐν sṓsāsi(n)
Accusative		σώσᾰντᾰ sṓsanta	σώσᾱσᾰν sṓsāsan	σῶσᾰν sôsan		σώσᾰντε sṓsante	σωσᾱ́σᾱ sōsā́sā	σώσᾰντε sṓsante		σώσᾰντᾰς sṓsantas	σωσᾱ́σᾱς sōsā́sās	σώσᾰντᾰ sṓsanta
Vocative		σώσᾱς sṓsās	σώσᾱσᾰ sṓsāsa	σῶσᾰν sôsan		σώσᾰντε sṓsante	σωσᾱ́σᾱ sōsā́sā	σώσᾰντε sṓsante		σώσᾰντες sṓsantes	σώσᾱσαι sṓsāsai	σώσᾰντᾰ sṓsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σωσᾰ́ντως sōsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.