τάλαντο

Greek

Etymology

From Ancient Greek τάλαντον (tálanton, “balance, talent”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtalando/
• Hyphenation: τά‧λα‧ντο

Noun

τάλαντο • (tálanto) n (plural τάλαντα)

1. (historical) talent (unit of weight and money used in ancient times in Greece, the Roman Empire, and the Middle East)

   δύο τάλαντα χρυσό ― dýo tálanta chrysó ― two talents of gold

2. (formal) talent (marked natural ability or skill)

   Ήταν προικισμένος με ένα σπάνιο τάλαντο. ― Ítan proikisménos me éna spánio tálanto. ― He was endowed with a rare talent.

Declension

Declension of τάλαντο

	singular	plural
nominative	τάλαντο •	τάλαντα •
genitive	ταλάντου •,  τάλαντου •	ταλάντων •
accusative	τάλαντο •	τάλαντα •
vocative	τάλαντο •	τάλαντα •

Derived terms

• ατάλαντος (atálantos, “talentless”)
• ταλαντούχος (talantoúchos, “talented”)

Synonyms

• ταλέντο n (talénto, “talent”) (more usual modern word for sense 2)
• χάρισμα n (chárisma, “gift, talent”)

Related terms

• ταλαντεύω (talantévo, “to oscillate”)
• ταλάντωση f (talántosi, “oscillation”)
• ταλαντωτής m (talantotís, “oscillator”)