τσαρλατάνος

Greek

Etymology

From Italian ciarlatano (“charlatan”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡saɾ.laˈta.nos/

Noun

τσαρλατάνος • (tsarlatános) m (plural τσαρλατάνοι)

1. charlatan, imposter, con man, mountebank

Declension

declension of τσαρλατάνος

case     \     number	singular	plural
nominative	τσαρλατάνος •	τσαρλατάνοι •
genitive	τσαρλατάνου •	τσαρλατάνων •
accusative	τσαρλατάνο •	τσαρλατάνους •
vocative	τσαρλατάνε •	τσαρλατάνοι •

Synonyms

• αγύρτης m (agýrtis, “charlatan”)
• αγύρτισσα f (agýrtissa, “charlatan”)
• απατεώνας m (apateónas)

See also

• αγυρτεία f (agyrteía, “charlatanism”)