τσιγκέλι

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish چنگل (çengel).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡siŋˈɟeli/

Noun

τσιγκέλι • (tsigkéli) n

1. rod
2. hook

Declension

declension of τσιγκέλι

case     \     number	singular	plural
nominative	τσιγκέλι •	τσιγκέλια •
genitive	τσιγκελιού •	τσιγκελιών •
accusative	τσιγκέλι •	τσιγκέλια •
vocative	τσιγκέλι •	τσιγκέλια •

Related terms

• μου βγάζουν τα λόγια με το τσιγκέλι (mou vgázoun ta lógia me to tsigkéli)
• τσιγκελωτός (tsigkelotós)
• τσιγκελάκι (tsigkeláki)