ψάω

Ancient Greek

Alternative forms

• ψώω (psṓō)

Etymology

Compare Sanskrit भस् (√bhas, “chew, consume, devour”), from which बभस्ति (bábhasti) and प्साति (psā́ti).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psǎː.ɔː/ → /ˈpsa.o/ → /ˈpsa.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psǎː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpsa.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpsa.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpsa.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpsa.o/

Verb

ψάω • (psáō)

1. to touch lightly, rub, wipe, rub smooth
   • 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 1c
2. (intransitive) to crumble away, vanish, disappear
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 678

Inflection

(deprecated template usage)

    Present: ψῶ, ψῶμαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ψῶ	ψῇς	ψῇ	ψῆτον	ψῆτον	ψῶμεν	ψῆτε	ψῶσῐ(ν)
	subjunctive	ψῶ	ψῇς	ψῇ	ψῆτον	ψῆτον	ψῶμεν	ψῆτε	ψῶσῐ(ν)
	optative	ψῴην/ ψῷμῐ	ψῴης/ ψῷς	ψῴη/ ψῷ	ψῴητον/ ψῷτον	ψῳήτην/ ψῴτην	ψῴημεν/ ψῷμεν	ψῴητε/ ψῷτε	ψῴησᾰν/ ψῷεν
	imperative		ψῆ	ψήτω	ψῆτον	ψήτων		ψῆτε	ψώντων
middle/ passive	indicative	ψῶμαι	ψῇ	ψῆται	ψῆσθον	ψῆσθον	ψώμεθᾰ	ψῆσθε	ψῶνται
	subjunctive	ψῶμαι	ψῇ	ψῆται	ψῆσθον	ψῆσθον	ψώμεθᾰ	ψῆσθε	ψῶνται
	optative	ψῴμην	ψῷο	ψῷτο	ψῷσθον	ψῴσθην	ψῴμεθᾰ	ψῶσθε	ψῷντο
	imperative		ψῶ	ψήσθω	ψῆσθον	ψήσθων		ψῆσθε	ψήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ψῆν				ψῆσθαι
participle		ψῶν, ψῶσᾰ, ψῶν				ψώμενος, ψωμένη, ψώμενον

(deprecated template usage)

    Imperfect: ἔψων, ἐψώμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔψων	ἔψης	ἔψη	ἐψῆτον	ἐψήτην	ἐψῶμεν	ἐψῆτε	ἔψων
middle/ passive		ἐψώμην	ἐψῶ	ἐψῆτο	ἐψῆσθον	ἐψήσθην	ἐψώμεθᾰ	ἐψῆσθε	ἐψῶντο

(deprecated template usage)

    Future: ψήσω, ψήσομαι, ψηθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ψήσω	ψήσεις	ψήσει	ψήσετον	ψήσετον	ψήσομεν	ψήσετε	ψήσουσῐ(ν)
	optative	ψήσοιμῐ	ψήσοις	ψήσοι	ψήσοιτον	ψησοίτην	ψήσοιμεν	ψήσοιτε	ψήσοιεν
middle	indicative	ψήσομαι	ψήσει/ ψήσῃ	ψήσεται	ψήσεσθον	ψήσεσθον	ψησόμεθᾰ	ψήσεσθε	ψήσονται
	optative	ψησοίμην	ψήσοιο	ψήσοιτο	ψήσοισθον	ψησοίσθην	ψησοίμεθᾰ	ψήσοισθε	ψήσοιντο
passive	indicative	ψηθήσομαι	ψηθήσει/ ψηθήσῃ	ψηθήσεται	ψηθήσεσθον	ψηθήσεσθον	ψηθησόμεθᾰ	ψηθήσεσθε	ψηθήσονται
	optative	ψηθησοίμην	ψηθήσοιο	ψηθήσοιτο	ψηθήσοισθον	ψηθησοίσθην	ψηθησοίμεθᾰ	ψηθήσοισθε	ψηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ψήσειν			ψήσεσθαι		ψηθήσεσθαι
participle		ψήσων, ψήσουσᾰ, ψῆσον			ψησόμενος, ψησομένη, ψησόμενον		ψηθησόμενος, ψηθησομένη, ψηθησόμενον

(deprecated template usage)

    Aorist: ἔψησα, ἐψησάμην, ἐψήθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔψησα	ἔψησας	ἔψησε	ἐψήσατον	ἐψησάτην	ἐψήσαμεν	ἐψήσατε	ἔψησαν
	subjunctive	ψήσω	ψήσῃς	ψήσῃ	ψήσητον	ψήσητον	ψήσωμεν	ψήσητε	ψήσωσῐ(ν)
	optative	ψήσαιμῐ	ψήσαις/ ψήσειας	ψήσαι/ ψήσειε	ψήσαιτον	ψησαίτην	ψήσαιμεν	ψήσαιτε	ψήσαιεν/ ψήσειαν
	imperative		ψῆσον	ψησάτω	ψήσατον	ψησάτων		ψήσατε	ψησάντων
middle	indicative	ἐψησάμην	ἐψήσω	ἐψήσατο	ἐψήσασθον	ἐψησάσθην	ἐψησάμεθα	ἐψήσασθε	ἐψήσαντο
	subjunctive	ψήσωμαι	ψήσῃ	ψήσηται	ψήσησθον	ψήσησθον	ψησώμεθα	ψήσησθε	ψήσωνται
	optative	ψησαίμην	ψήσαιο	ψήσαιτο	ψήσαισθον	ψησαίσθην	ψησαίμεθα	ψήσαισθε	ψήσαιντο
	imperative		ψῆσαι	ψησάσθω	ψήσασθον	ψησάσθων		ψήσασθε	ψησάσθων
passive	indicative	ἐψήθην	ἐψήθης	ἐψήθη	ἐψήθητον	ἐψηθήτην	ἐψήθημεν	ἐψήθητε	ἐψήθησαν
	subjunctive	ψηθῶ	ψηθῇς	ψηθῇ	ψηθῆτον	ψηθῆτον	ψηθῶμεν	ψηθῆτε	ψηθῶσῐ(ν)
	optative	ψηθείην	ψηθείης	ψηθείη	ψηθεῖτον/ ψηθείητον	ψηθείτην/ ψηθειήτην	ψηθεῖμεν/ ψηθείημεν	ψηθεῖτε/ ψηθείητε	ψηθεῖεν/ ψηθείησαν
	imperative		ψήθητι	ψηθήτω	ψήθητον	ψηθήτων		ψήθητε	ψηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ψῆσαι			ψήσασθαι		ψηθῆναι
participle	m	ψήσᾱς			ψησάμενος		ψηθείς
	f	ψήσᾱσα			ψησαμένη		ψηθεῖσα
	n	ψῆσαν			ψησάμενον		ψηθέν

(deprecated template usage)

    Perfect: ἔψημαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἔψημαι	ἔψησαι	ἔψηται	ἔψησθον	ἔψησθον	ἐψήμεθα	ἔψησθε	ἔψηνται
	subjunctive	ἐψημένος ὦ	ἐψημένος ᾖς	ἐψημένος ᾖ	ἐψημένω ἦτον	ἐψημένω ἦτον	ἐψημένοι ὦμεν	ἐψημένοι ἦτε	ἐψημένοι ὦσῐ
	optative	ἐψημένος εἴην	ἐψημένος εἴης	ἐψημένος εἴη	ἐψημένοι εἴητον/ ἐψημένοι εἶτον	ἐψημένω εἰήτην/ ἐψημένω εἴτην	ἐψημένοι εἴημεν/ ἐψημένοι εἶμεν	ἐψημένοι εἴητε/ ἐψημένοι εἶτε	ἐψημένοι εἴησαν/ ἐψημένοι εἶεν
	imperative		ἔψησο	ἐψήσθω	ἔψησθον	ἐψήσθων		ἔψησθε	ἐψήσθων
		infinitive				participle
infinitive		ἐψήσθαι				ἐψημένος, ἐψημένη, ἐψημένον

Derived terms

• παλίμψηστος (palímpsēstos)

Related terms

• ψώρα (psṓra)

References

• “ψάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ψάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ψάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• LSJ 8th edition