ωριμότητα

Greek

Etymology

From Koine Greek ὡριμότης (hōrimótēs), equivalent to ώριμος (órimos, “mature, ripe”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ty, -ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): /oɾiˈmotita/
• Hyphenation: ω‧ρι‧μό‧τη‧τα

Noun

ωριμότητα • (orimótita) f (uncountable)

1. maturity, ripeness (quality of being mature)

   Επέδειξε μεγάλη ωριμότητα στην απόφασή του. ― Epédeixe megáli orimótita stin apófasí tou. ― He showed great maturity in his decision.

Declension

  ωριμότητα

case     \     number	singular
nominative	ωριμότητα •
genitive	ωριμότητας •
accusative	ωριμότητα •
vocative	ωριμότητα •

Related terms

• ωριμάζω (orimázo, “to mature, to ripen”)
  • ωρίμασμα n (orímasma, “maturing”)
• ωρίμαση f (orímasi, “ripening”)

Antonyms

• ανωριμότητα f (anorimótita, “immaturity”)