благовѣрьнꙑи

Old East Slavic

Etymology

From благо (blago) +‎ вѣрьнꙑи (věrĭnyi).

Pronunciation

• (ca. 9^th CE) IPA^(key): /blɑɡɔʋeːrɪnɯjɪ/
• (ca. 11^th CE) IPA^(key): /blaɡɔʋʲeːrʲɪnɯjɪ/
• (ca. 13^th CE) IPA^(key): /blaɡɔʋʲɛːrʲnɯj/, /blaɡɔʋʲeːrʲnɯj/
• Hyphenation: бла‧го‧вѣ‧рь‧нꙑи

Adjective

благовѣрьнꙑи (blagověrĭnyi)

1. faithful, pious

Declension

Short declension of благовѣрьнꙑи (hard o/a stem)

	Singular			Dual			Plural
	Masculine	Neuter	Feminine	Masculine	Neuter	Feminine	Masculine	Neuter	Feminine
Nominative	благовѣрьнъ blagověrĭnŭ	благовѣрьно blagověrĭno	благовѣрьна blagověrĭna	благовѣрьна blagověrĭna	благовѣрьнѣ blagověrĭně		благовѣрьни blagověrĭni	благовѣрьна blagověrĭna	благовѣрьнꙑ blagověrĭny
Genitive	благовѣрьна blagověrĭna		благовѣрьнꙑ blagověrĭny	благовѣрьну blagověrĭnu		благовѣрьну blagověrĭnu	благовѣрьнъ blagověrĭnŭ		благовѣрьнъ blagověrĭnŭ
Dative	благовѣрьну blagověrĭnu		благовѣрьнѣ blagověrĭně	благовѣрьнома blagověrĭnoma		благовѣрьнама blagověrĭnama	благовѣрьномъ blagověrĭnomŭ		благовѣрьнамъ blagověrĭnamŭ
Accusative	благовѣрьнъ blagověrĭnŭ	благовѣрьно blagověrĭno	благовѣрьнѫ blagověrĭnǫ	благовѣрьна blagověrĭna	благовѣрьнѣ blagověrĭně		благовѣрьни blagověrĭni	благовѣрьна blagověrĭna	благовѣрьнꙑ blagověrĭny
Instrumental	благовѣрьнъмь blagověrĭnŭmĭ		благовѣрьноѭ blagověrĭnojǫ	благовѣрьнома blagověrĭnoma		благовѣрьнама blagověrĭnama	благовѣрьнꙑ blagověrĭny		благовѣрьнами blagověrĭnami
Locative	благовѣрьнѣ blagověrĭně		благовѣрьнѣ blagověrĭně	благовѣрьну blagověrĭnu		благовѣрьну blagověrĭnu	благовѣрьнѣхъ blagověrĭněxŭ		благовѣрьнахъ blagověrĭnaxŭ

Long declension of благовѣрьнꙑи (hard o/a stem)

	Singular			Dual			Plural
	Masculine	Neuter	Feminine	Masculine	Neuter	Feminine	Masculine	Neuter	Feminine
Nominative	благовѣрьнꙑи blagověrĭnyi	благовѣрьное blagověrĭnoe	благовѣрьнаꙗ blagověrĭnaja	благовѣрьнаꙗ blagověrĭnaja	благовѣрьнѣи blagověrĭněi		благовѣрьнии blagověrĭnii	благовѣрьнаꙗ blagověrĭnaja	благовѣрьнꙑѣ blagověrĭnyě
Genitive	благовѣрьного blagověrĭnogo		благовѣрьнꙑѣ blagověrĭnyě	благовѣрьную blagověrĭnuju		благовѣрьную blagověrĭnuju	благовѣрьнꙑихъ blagověrĭnyixŭ		благовѣрьнꙑихъ blagověrĭnyixŭ
Dative	благовѣрьному blagověrĭnomu		благовѣрьнои blagověrĭnoi	благовѣрьнꙑима blagověrĭnyima		благовѣрьнꙑима blagověrĭnyima	благовѣрьнꙑимъ blagověrĭnyimŭ		благовѣрьнꙑимъ blagověrĭnyimŭ
Accusative	благовѣрьнꙑи blagověrĭnyi	благовѣрьное blagověrĭnoe	благовѣрьнѫѭ blagověrĭnǫjǫ	благовѣрьнаꙗ blagověrĭnaja	благовѣрьнѣи blagověrĭněi		благовѣрьнꙑѣ blagověrĭnyě	благовѣрьнаꙗ blagověrĭnaja	благовѣрьнꙑѣ blagověrĭnyě
Instrumental	благовѣрьнꙑимь blagověrĭnyimĭ		благовѣрьноѭ blagověrĭnojǫ	благовѣрьнꙑима blagověrĭnyima		благовѣрьнꙑима blagověrĭnyima	благовѣрьнꙑими blagověrĭnyimi		благовѣрьнꙑими blagověrĭnyimi
Locative	благовѣрьномь blagověrĭnomĭ		благовѣрьнои blagověrĭnoi	благовѣрьную blagověrĭnuju		благовѣрьную blagověrĭnuju	благовѣрьнꙑихъ blagověrĭnyixŭ		благовѣрьнꙑихъ blagověrĭnyixŭ

Descendants

• Russian: благоверный (blagovernyj)