вулно

Eastern Mari

Etymology

From Proto-Mari *wŭlnə, from Proto-Uralic *wolnɜ. Cognate with Western Mari вулны (vulny).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈβulno/
• Rhymes: -ulno
• Hyphenation: вул‧но

Noun

вулно • (vulno) (chemistry)

1. tin (Sn)
2. lead (Pb)
3. (figuratively) bullets

Declension

Declension of вулно
	singular	plural
nominative	вулно (vulno)	вулно-влак (vulno-vlak)
accusative	вулным (vulnym)	вулно-влакым (vulno-vlakym)
genitive	вулнын (vulnyn)	вулно-влакын (vulno-vlakyn)
dative	вулнылан (vulnylan)	вулно-влаклан (vulno-vlaklan)
comitative	вулныге (vulnyge)	вулно-влакге (vulno-vlakge)
comparative	вулныла (vulnyla)	вулно-влакла (vulno-vlakla)
inessive	вулнышто (vulnyšto)	вулно-влакыште (vulno-vlakyšte)
illative (short)	вулныш (vulnyš)	вулно-влакыш (vulno-vlakyš)
illative (long)	вулнышко (vulnyško)	вулно-влакышке (vulno-vlakyške)
lative	вулнеш (vulńeš)	вулно-влакеш (vulno-vlakeš)

Possessed forms of вулно
	singular	plural
1st person	вулнем (vulńem)	вулнына (vulnyna)
2nd person	вулнет (vulńet)	вулныда (vulnyda)
3rd person	вулныжо (vulnyžo)	вулнышт (vulnyšt)

References

• J. Bradley et al. (2023) “вулно”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna
• V. M. Vasiljev, Z. V. Uchaev (2003) “вулно”, in Марийско-Русский словарь, Yoshkar-Ola, →ISBN