манир

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Macedonian[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

манир • (manir) m

  1. manners
  2. affectation, mannerism

Declension[edit]

Declension of манир
singular plural
indefinite манир манири
definite unspecified манирот манирите
definite proximal маниров манириве
definite distal манирон манирине
vocative маниру манири
count form — манира

Serbo-Croatian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mǎniːr/
  • Hyphenation: ма‧нир

Noun[edit]

ма̀нӣр m (Latin spelling mànīr)

  1. Alternative form of мани́ра

Declension[edit]

Declension of манир
singular plural
nominative ма̀нӣр манири
genitive мани́ра манира
dative маниру манирима
accusative манир манире
vocative маниру манири
locative маниру манирима
instrumental маниром манирима
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=манир&oldid=76075722"