розмарин

Bulgarian

Etymology

Borrowed from German Rosmarin.

Pronunciation

• IPA^(key): /rozməˈrin/

Noun

розмари́н • (rozmarín) m

1. rosemary (Rosmarinus officinalis)

---

Macedonian

Etymology

Borrowed from German Rosmarin.

Noun

розмарин • (rozmarin) m

1. rosemary (Rosmarinus officinalis)

---

Russian

Etymology

Borrowed from German Rosmarin.

Pronunciation

• IPA^(key): [rəzmɐˈrʲin]

Noun

розмари́н • (rozmarín) m inan (genitive розмари́на, nominative plural розмари́ны, genitive plural розмари́нов)

1. rosemary (Rosmarinus officinalis)

Declension

Declension of розмари́н (inan masc-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	розмари́н rozmarín	розмари́ны rozmaríny
genitive	розмари́на rozmarína	розмари́нов rozmarínov
dative	розмари́ну rozmarínu	розмари́нам rozmarínam
accusative	розмари́н rozmarín	розмари́ны rozmaríny
instrumental	розмари́ном rozmarínom	розмари́нами rozmarínami
prepositional	розмари́не rozmaríne	розмари́нах rozmarínax