свѧтъ

Old Church Slavonic

свѧтъ

Etymology

From Proto-Slavic *svętъ, from Proto-Balto-Slavic *śwentas, from Proto-Indo-European *ḱwentos, from the root *ḱwen-.

Adjective

свѧтъ • (svętŭ)

1. holy, sacred
   • from the Homily against the Bogumils, 2919-1921:

     да бѫдетъ проклѧтъ иже свѧтꙑихъ вьсѣхъ не чьтетъ ни кланꙗѥтъ сѧ съ любъвиѭ мощемъ ихъ.

     da bǫdetŭ proklętŭ iže svętyixŭ vĭsěxŭ ne čĭtetŭ ni klanjajetŭ sę sŭ ljubŭvijǫ moštemŭ ixŭ.

     May he be cursed who does not read all the saints nor bow down with love to their power.

   • from Vita Constantini, 1800500-1800510:

     въ ютрѣи же дьнь въ светꙑи мнишьскꙑи ѡбразь ѡблѣче се и свѣть къ свѣтоу приѥмꙿ нарече си име Кѵриль.

     vŭ jutrěi že dĭnĭ vŭ svetyi mnišĭskyi obrazĭ oblěče se i světĭ kŭ světu prijemꙿ nareče si ime Kürilĭ.

     On the following day he put on holy monastic dress and, receiving light to light, called himself Cyril.

2. blessed
   • from Vita Methodii, 1200510-1200540:

     и въ роукоу ѥго соуть отъ бога и отъ апостольскаго стола вьсѧ словѣньскꙑꙗ странꙑ, да ѥгоже прокльнеть, проклѧтъ, а ѥгоже свѧтить, тъ свѧтъ да боуди.

     i vŭ ruku jego sutĭ otŭ boga i otŭ apostolĭskago stola vĭsę slověnĭskyja strany, da jegože proklĭnetĭ, proklętŭ, a jegože svętitĭ, tŭ svętŭ da budi.

     And from God and the Apostolic See are all the Slavic lands in his hands. Thus, whomever he curses is cursed; but whomever he blesses, may he be blessed.

3. Saint

Declension

Short declension of свѧтъ (hard o/a stem)

	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	свѧтъ svętŭ	свѧто svęto	свѧта svęta	свѧта svęta	свѧтѣ svętě		свѧти svęti	свѧта svęta	свѧтꙑ svęty
genitive	свѧта svęta		свѧтꙑ svęty	свѧтоу svętu		свѧтоу svętu	свѧтъ svętŭ		свѧтъ svętŭ
dative	свѧтоу svętu		свѧтѣ svętě	свѧтома svętoma		свѧтама svętama	свѧтомъ svętomŭ		свѧтамъ svętamŭ
accusative	свѧтъ svętŭ	свѧто svęto	свѧтѫ svętǫ	свѧта svęta	свѧтѣ svętě		свѧтꙑ svęty	свѧта svęta	свѧтꙑ svęty
instrumental	свѧтомь svętomĭ		свѧтѭ svętjǫ	свѧтома svętoma		свѧтама svętama	свѧтꙑ svęty		свѧтами svętami
locative	свѧтѣ svętě		свѧтѣ svętě	свѧтоу svętu		свѧтоу svętu	свѧтѣхъ svętěxŭ		свѧтахъ svętaxŭ
vocative	свѧтъ svętŭ	свѧто svęto	свѧта svęta	свѧта svęta	свѧтѣ svętě		свѧти svęti	свѧта svęta	свѧтꙑ svęty

Long declension of свѧтъ (hard o/a stem)

	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	свѧтꙑи svętyi	свѧтоѥ svętoje	свѧтаꙗ svętaja	свѧтаꙗ svętaja	свѧтѣи svętěi		свѧтии svętii	свѧтаꙗ svętaja	свѧтꙑѩ svętyję
genitive	свѧтаѥго svętajego		свѧтꙑѩ svętyję	свѧтоую svętuju		свѧтоую svętuju	свѧтꙑихъ svętyixŭ		свѧтꙑихъ svętyixŭ
dative	свѧтоуѥмоу svętujemu		свѧтѣи svętěi	свѧтꙑима svętyima		свѧтꙑима svętyima	свѧтꙑимъ svętyimŭ		свѧтꙑимъ svętyimŭ
accusative	свѧтꙑи svętyi	свѧтоѥ svętoje	свѧтѫѭ svętǫjǫ	свѧтаꙗ svętaja	свѧтѣи svętěi		свѧтꙑѩ svętyję	свѧтаꙗ svętaja	свѧтꙑѩ svętyję
instrumental	свѧтꙑимь svętyimĭ		свѧтѭ svętjǫ	свѧтꙑима svętyima		свѧтꙑима svętyima	свѧтꙑими svętyimi		свѧтꙑими svętyimi
locative	свѧтѣѥмь svętějemĭ		свѧтѣи svętěi	свѧтоую svętuju		свѧтоую svętuju	свѧтꙑихъ svętyixŭ		свѧтꙑихъ svętyixŭ
vocative	свѧтꙑи svętyi	свѧтоѥ svętoje	свѧтаꙗ svętaja	свѧтаꙗ svętaja	свѧтѣи svętěi		свѧтии svętii	свѧтаꙗ svętaja	свѧтꙑѩ svętyję

Antonyms

• клѧтъ (klętŭ)
• проклѧтъ (proklętŭ)

Derived terms

• вьсесвѧтъ (vĭsesvętŭ)
• освѧтити (osvętiti)
• прьвосвѧтитель (prĭvosvętitelĭ)
• прѣсвѧтъ (prěsvętŭ)
• свѧтило (svętilo)
• свѧтитель (svętitelĭ)
• свѧтити (svętiti)
• свѧтость (svętostĭ)
• свѧтостьнъ (svętostĭnŭ)
• свѧтꙑни (svętyni)
• свѧтьба (svętĭba)
• свѧщати (svęštati)
• свѧщение (svęštenie)
• свѧщеникъ (svęštenikŭ)
• свѧщенъ (svęštenŭ)
• трьсвѧтъ (trĭsvętŭ)

Descendants

• Bulgarian: свят (svjat)
• Romanian: svent, sfânt

References

• Бояджиев, Андрей (2016) Старобългарска читанка‎^[1], София