цэрэг

Mongolian

Mongolian	Cyrillic
ᠴᠡᠷᠢᠭ (čerig)	цэрэг (cereg)

A Mongolian soldier

Etymology

1. From Proto-Mongolic *cerig, compare Buryat сэрэг (sereg), Kalmyk церг (tserg), Daur celle, Mongghul qirig.
2. From Proto-Turkic *čerig (“troops, soldier”), Turkish çeri (“soldier”), Chuvash ҫар (śar, “army”).

Pronunciation

• IPA^(key): [t͜sʰe.rɘ̝̆k]
• Hyphenation: цэ‧рэг

Noun

цэрэг • (cereg)

1. soldier
2. (military) army

Declension

Declension of цэрэг (э-harmonic regular үүд-pl)

attributive цэрэг cereg singular / indefinite definite plural nominative цэрэг cereg цэргүүд cergüüd genitive цэргийн cergiin цэргүүдийн cergüüdiin accusative цэргийг cergiig цэргүүдийг cergüüdiig dative-locative цэрэгт ceregt цэргүүдэд cergüüded ablative цэргээс cergees цэргүүдээс cergüüdees instrumental цэргээр cergeer цэргүүдээр cergüüdeer comitative цэрэгтэй ceregtej цэргүүдтэй cergüüdtej privative цэрэггүй cereggüj цэргүүдгүй cergüüdgüj directive цэрэг рүү cereg rüü цэргүүд рүү cergüüd rüü Reflexive possessive forms  singular / indefinite definite plural nominative цэргээ cergee цэргүүдээ cergüüdee genitive цэргийнхээ cergiinxee цэргүүдийнхээ cergüüdiinxee accusative цэргийгээ cergiigee цэргүүдийгээ cergüüdiigee dative-locative цэрэгтээ ceregtee цэргүүддээ cergüüddee ablative цэргээсээ cergeesee цэргүүдээсээ cergüüdeesee instrumental цэргээрээ cergeeree цэргүүдээрээ cergüüdeeree comitative цэрэгтэйгээ ceregtejgee цэргүүдтэйгээ cergüüdtejgee privative цэрэггүйгээ cereggüjgee цэргүүдгүйгээ cergüüdgüjgee directive цэрэг рүүгээ cereg rüügee цэргүүд рүүгээ cergüüd rüügee independent genitive singular / indefinite definite plural singular possession цэргийнх cergiinx цэргүүдийнх cergüüdiinx collective possession цэргийнхэн cergiinxen цэргүүдийнхэн cergüüdiinxen

Derived terms

• цэрэгжих (ceregžix, “to train troops, to militarize”)
• цэрэглэх (cereglex, “to wage war, to attack”)