шифа

Bashkir

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Arabic شِفَاء (šifāʔ, “cure”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ʃi.fä], (East) IPA^(key): [ɕi.ˈfä]
• Hyphenation: ши‧фа

Noun

шифа • (şifa)

1. healing effect or property of an herb, object, place, etc.

Declension

Declension of шифа (şifa)

	singular	plural
absolute	шифа (şifa)	шифалар (şifalar)
definite genitive	шифаның (şifanıñ)	шифаларҙың (şifalarźıñ)
dative	шифаға (şifağa)	шифаларға (şifalarğa)
definite accusative	шифаны (şifanı)	шифаларҙы (şifalarźı)
locative	шифала (şifala)	шифаларҙа (şifalarźa)
ablative	шифанан (şifanan)	шифаларҙан (şifalarźan)

Derived terms

• шифалы (şifalı)
• шифахана (şifaxana)