ազատագրել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From ազատագիր (azatagir).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ազատագրել (azatagrel)

  1. to liberate, set free; to emancipate

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ազատագրել (azatagrel)
dative ազատագրելու (azatagrelu)
ablative ազատագրելուց (azatagrelucʻ)
instrumental ազատագրելով (azatagrelov)
locative ազատագրելում (azatagrelum)
definite forms
nominative ազատագրելը/ազատագրելն (azatagrelə/azatagreln)
dative ազատագրելուն (azatagrelun)
1st person possessive forms (my)
nominative ազատագրելս (azatagrels)
dative ազատագրելուս (azatagrelus)
ablative ազատագրելուցս (azatagrelucʻs)
instrumental ազատագրելովս (azatagrelovs)
locative ազատագրելումս (azatagrelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ազատագրելդ (azatagreld)
dative ազատագրելուդ (azatagrelud)
ablative ազատագրելուցդ (azatagrelucʻd)
instrumental ազատագրելովդ (azatagrelovd)
locative ազատագրելումդ (azatagrelumd)