ալարել

Armenian

Alternative forms

• ալրգել (alrgel)

Etymology

The origin is uncertain. Ačaṙyan notes that this cannot be related to Old Armenian ալարեմ (alarem, “to be ashamed”) due to the difference in meaning. J̌ahukyan initially considered the relation possible, but later changed his mind.

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑlɑˈɾel/, [ɑlɑɾél]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑlɑˈɾel/, [ɑlɑɾél]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

Verb

ալարել • (alarel)

1. (Ararat, Tbilisi, Erzurum, Van, colloquial, intransitive) to be lazy

   ալարում եմ վեր կենալ ― alarum em ver kenal ― I am too lazy to get up

   ով ալարի, ոչ դալարի ― ov alari, očʻ dalari ― He who is lazy won't prosper/succeed

Inflection

-el conjugation (Eastern Armenian)

infinitive		ալարել (alarel)		imperfective converb		ալարում (alarum)
passive		—		simultaneous converb		ալարելիս (alarelis)
causative		—		perfective converb		ալարել (alarel)
aorist stem		ալար- (alar-)		future converb I		ալարելու (alarelu)
resultative participle		ալարած (alarac)		future converb II		ալարելիք (alarelikʻ)
subject participle		ալարող (alaroġ)		connegative converb		ալարի (alari)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	present	ալարում եմ (alarum em)	ալարում ես (alarum es)	ալարում է (alarum ē)	ալարում ենք (alarum enkʻ)	ալարում եք (alarum ekʻ)	ալարում են (alarum en)
	past imperfective	ալարում էի (alarum ēi)	ալարում էիր (alarum ēir)	ալարում էր (alarum ēr)	ալարում էինք (alarum ēinkʻ)	ալարում էիք (alarum ēikʻ)	ալարում էին (alarum ēin)
	future	ալարելու եմ (alarelu em)	ալարելու ես (alarelu es)	ալարելու է (alarelu ē)	ալարելու ենք (alarelu enkʻ)	ալարելու եք (alarelu ekʻ)	ալարելու են (alarelu en)
	past future	ալարելու էի (alarelu ēi)	ալարելու էիր (alarelu ēir)	ալարելու էր (alarelu ēr)	ալարելու էինք (alarelu ēinkʻ)	ալարելու էիք (alarelu ēikʻ)	ալարելու էին (alarelu ēin)
	present perfect	ալարել եմ (alarel em)	ալարել ես (alarel es)	ալարել է (alarel ē)	ալարել ենք (alarel enkʻ)	ալարել եք (alarel ekʻ)	ալարել են (alarel en)
	pluperfect	ալարել էի (alarel ēi)	ալարել էիր (alarel ēir)	ալարել էր (alarel ēr)	ալարել էինք (alarel ēinkʻ)	ալարել էիք (alarel ēikʻ)	ալարել էին (alarel ēin)
	aorist (past perfective)	ալարեցի, ալարի* (alarecʻi, alari*)	ալարեցիր, ալարիր* (alarecʻir, alarir*)	ալարեց (alarecʻ)	ալարեցինք, ալարինք* (alarecʻinkʻ, alarinkʻ*)	ալարեցիք, ալարիք* (alarecʻikʻ, alarikʻ*)	ալարեցին, ալարին* (alarecʻin, alarin*)
subjunctive		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	present	ալարեմ (alarem)	ալարես (alares)	ալարի (alari)	ալարենք (alarenkʻ)	ալարեք (alarekʻ)	ալարեն (alaren)
	past	ալարեի (alarei)	ալարեիր (alareir)	ալարեր (alarer)	ալարեինք (alareinkʻ)	ալարեիք (alareikʻ)	ալարեին (alarein)
conditional		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	future	կալարեմ (kalarem)	կալարես (kalares)	կալարի (kalari)	կալարենք (kalarenkʻ)	կալարեք (kalarekʻ)	կալարեն (kalaren)
	past	կալարեի (kalarei)	կալարեիր (kalareir)	կալարեր (kalarer)	կալարեինք (kalareinkʻ)	կալարեիք (kalareikʻ)	կալարեին (kalarein)
imperative		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
		—	ալարի՛ր, ալարի՛* (alarír, alarí*)	—	—	ալարե՛ք, ալարեցե՛ք** (alarékʻ, alarecʻékʻ**)	—
*colloquial   **dated

-el negative conjugation (Eastern Armenian)

infinitive				չալարել (čʻalarel)
resultative participle				չալարած (čʻalarac)
subject participle				չալարող (čʻalaroġ)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	present	չեմ ալարում (čʻem alarum)	չես ալարում (čʻes alarum)	չի ալարում (čʻi alarum)	չենք ալարում (čʻenkʻ alarum)	չեք ալարում (čʻekʻ alarum)	չեն ալարում (čʻen alarum)
	past imperfective	չէի ալարում (čʻēi alarum)	չէիր ալարում (čʻēir alarum)	չէր ալարում (čʻēr alarum)	չէինք ալարում (čʻēinkʻ alarum)	չէիք ալարում (čʻēikʻ alarum)	չէին ալարում (čʻēin alarum)
	future	չեմ ալարելու (čʻem alarelu)	չես ալարելու (čʻes alarelu)	չի ալարելու (čʻi alarelu)	չենք ալարելու (čʻenkʻ alarelu)	չեք ալարելու (čʻekʻ alarelu)	չեն ալարելու (čʻen alarelu)
	past future	չէի ալարելու (čʻēi alarelu)	չէիր ալարելու (čʻēir alarelu)	չէր ալարելու (čʻēr alarelu)	չէինք ալարելու (čʻēinkʻ alarelu)	չէիք ալարելու (čʻēikʻ alarelu)	չէին ալարելու (čʻēin alarelu)
	present perfect	չեմ ալարել (čʻem alarel)	չես ալարել (čʻes alarel)	չի ալարել (čʻi alarel)	չենք ալարել (čʻenkʻ alarel)	չեք ալարել (čʻekʻ alarel)	չեն ալարել (čʻen alarel)
	pluperfect	չէի ալարել (čʻēi alarel)	չէիր ալարել (čʻēir alarel)	չէր ալարել (čʻēr alarel)	չէինք ալարել (čʻēinkʻ alarel)	չէիք ալարել (čʻēikʻ alarel)	չէին ալարել (čʻēin alarel)
	aorist (past perfective)	չալարեցի, չալարի* (čʻalarecʻi, čʻalari*)	չալարեցիր, չալարիր* (čʻalarecʻir, čʻalarir*)	չալարեց (čʻalarecʻ)	չալարեցինք, չալարինք* (čʻalarecʻinkʻ, čʻalarinkʻ*)	չալարեցիք, չալարիք* (čʻalarecʻikʻ, čʻalarikʻ*)	չալարեցին, չալարին* (čʻalarecʻin, čʻalarin*)
subjunctive		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	present	չալարեմ (čʻalarem)	չալարես (čʻalares)	չալարի (čʻalari)	չալարենք (čʻalarenkʻ)	չալարեք (čʻalarekʻ)	չալարեն (čʻalaren)
	past	չալարեի (čʻalarei)	չալարեիր (čʻalareir)	չալարեր (čʻalarer)	չալարեինք (čʻalareinkʻ)	չալարեիք (čʻalareikʻ)	չալարեին (čʻalarein)
conditional		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	future	չեմ ալարի (čʻem alari)	չես ալարի (čʻes alari)	չի ալարի (čʻi alari)	չենք ալարի (čʻenkʻ alari)	չեք ալարի (čʻekʻ alari)	չեն ալարի (čʻen alari)
	past	չէի ալարի (čʻēi alari)	չէիր ալարի (čʻēir alari)	չէր ալարի (čʻēr alari)	չէինք ալարի (čʻēinkʻ alari)	չէիք ալարի (čʻēikʻ alari)	չէին ալարի (čʻēin alari)
imperative		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
		—	մի՛ ալարիր, մի՛ ալարի* (mí alarir, mí alari*)	—	—	մի՛ ալարեք, մի՛ ալարեցեք** (mí alarekʻ, mí alarecʻekʻ**)	—
*colloquial   **dated

declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular (singulare tantum)
nominative	ալարել (alarel)
dative	ալարելու (alarelu)
ablative	ալարելուց (alarelucʻ)
instrumental	ալարելով (alarelov)
locative	ալարելում (alarelum)
	definite forms
nominative	ալարելը/ալարելն (alarelə/alareln)
dative	ալարելուն (alarelun)
	1st person possessive forms (my)
nominative	ալարելս (alarels)
dative	ալարելուս (alarelus)
ablative	ալարելուցս (alarelucʻs)
instrumental	ալարելովս (alarelovs)
locative	ալարելումս (alarelums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	ալարելդ (alareld)
dative	ալարելուդ (alarelud)
ablative	ալարելուցդ (alarelucʻd)
instrumental	ալարելովդ (alarelovd)
locative	ալարելումդ (alarelumd)

Derived terms

• ալար (alar)
• ալարկոտ (alarkot)
• ալարկոտություն (alarkotutʻyun)

 

References

• Ačaṙean, Hračʻeay (1913) “ալարել”, in Hayerēn gawaṙakan baṙaran [Armenian Provincial Dictionary] (Ēminean azgagrakan žoġovacu; 9) (in Armenian), Tiflis: Lazarev Institute of Oriental Languages, page 50b
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ալարել”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• J̌ahukyan, Geworg (1963) “Stugabanutʻyunner [Etymologies]”, in Patma-banasirakan handes [Historical-Philological Journal]‎^[1] (in Armenian), number 4, Yerevan: Academy Press, pages 85–86
• Sargsyan, Artem et al., editors (2001), “ալարել”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: Hayastan, page 14b
• J̌ahukyan, Geworg (2010) “ալարել”, in Vahan Sargsyan, editor, Hayeren stugabanakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Asoghik, page 25a

Old Armenian

Verb

ալարել • (alarel)

1. infinitive of ալարեմ (alarem)

Declension

o-type

	singular (uncountable)
nominative	ալարել (alarel)
genitive	ալարելոյ (alareloy)
dative	ալարելոյ (alareloy)
accusative	ալարել (alarel)
ablative	ալարելոյ (alareloy)
instrumental	ալարելով (alarelov)
locative	ալարել (alarel)