անօթևան

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:30, 14 March 2019.
Jump to navigation Jump to search

Armenian

Etymology

ան- (an-) +‎ օթեւան (ōtʻewan)

Pronunciation

Adverb

անօթևան (anōtʻewan)

  1. homelessly, without a shelter
    • 1882, Raffi, Davitʻ Bek [Davit Bek] :
      Իսկ ինքը անտուն, անտեղ, անօթեւան թափառում էր երկրից երկիր, որպես մի արկածախնդիր ասպետ, որին իջեւան էին տալիս միայն այն պատճառով, որ նրանից վախենում էին։
      Isk inkʻə antun, anteġ, anōtʻewan tʻapʻaṙum ēr erkricʻ erkir, orpes mi arkacaxndir aspet, orin iǰewan ēin talis miayn ayn patčaṙov, or nranicʻ vaxenum ēin.

Adjective

անօթևան (anōtʻewan) (superlative ամենաանօթևան)

  1. homeless

Declension

Noun

անօթևան (anōtʻewan)

  1. homeless person

Declension