առնչել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From առինչ (aṙinčʻ).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

առնչել (aṙnčʻel) (rare)

  1. (transitive) to relate to

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative առնչել (aṙnčʻel)
dative առնչելու (aṙnčʻelu)
ablative առնչելուց (aṙnčʻelucʻ)
instrumental առնչելով (aṙnčʻelov)
locative առնչելում (aṙnčʻelum)
definite forms
nominative առնչելը/առնչելն (aṙnčʻelə/aṙnčʻeln)
dative առնչելուն (aṙnčʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative առնչելս (aṙnčʻels)
dative առնչելուս (aṙnčʻelus)
ablative առնչելուցս (aṙnčʻelucʻs)
instrumental առնչելովս (aṙnčʻelovs)
locative առնչելումս (aṙnčʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative առնչելդ (aṙnčʻeld)
dative առնչելուդ (aṙnčʻelud)
ablative առնչելուցդ (aṙnčʻelucʻd)
instrumental առնչելովդ (aṙnčʻelovd)
locative առնչելումդ (aṙnčʻelumd)