արգումենտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Russian аргуме́нт (argumént).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

արգումենտ (argument)

  1. argument (fact or statement used to support a proposition; a reason)
    Synonym: փաստարկ (pʻastark)
  2. (mathematics) argument

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative արգումենտ (argument) արգումենտներ (argumentner)
dative արգումենտի (argumenti) արգումենտների (argumentneri)
ablative արգումենտից (argumenticʻ) արգումենտներից (argumentnericʻ)
instrumental արգումենտով (argumentov) արգումենտներով (argumentnerov)
locative արգումենտում (argumentum) արգումենտներում (argumentnerum)
definite forms
nominative արգումենտը/արգումենտն (argumentə/argumentn) արգումենտները/արգումենտներն (argumentnerə/argumentnern)
dative արգումենտին (argumentin) արգումենտներին (argumentnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative արգումենտս (arguments) արգումենտներս (argumentners)
dative արգումենտիս (argumentis) արգումենտներիս (argumentneris)
ablative արգումենտիցս (argumenticʻs) արգումենտներիցս (argumentnericʻs)
instrumental արգումենտովս (argumentovs) արգումենտներովս (argumentnerovs)
locative արգումենտումս (argumentums) արգումենտներումս (argumentnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative արգումենտդ (argumentd) արգումենտներդ (argumentnerd)
dative արգումենտիդ (argumentid) արգումենտներիդ (argumentnerid)
ablative արգումենտիցդ (argumenticʻd) արգումենտներիցդ (argumentnericʻd)
instrumental արգումենտովդ (argumentovd) արգումենտներովդ (argumentnerovd)
locative արգումենտումդ (argumentumd) արգումենտներումդ (argumentnerumd)