արիութիւն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
արի (ari) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun[edit]
արիութիւն • (ariutʻiwn)
Declension[edit]
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | արիութիւն (ariutʻiwn) | արիութիւնք (ariutʻiwnkʻ) | |
| genitive | արիութեան (ariutʻean) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
| dative | արիութեան (ariutʻean) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
| accusative | արիութիւն (ariutʻiwn) | արիութիւնս (ariutʻiwns) | |
| ablative | արիութենէ (ariutʻenē) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
| instrumental | արիութեամբ (ariutʻeamb) | արիութեամբք (ariutʻeambkʻ) | |
| locative | արիութեան (ariutʻean) | արիութիւնս (ariutʻiwns) |
Descendants[edit]
- Armenian: արիություն (ariutʻyun)
References[edit]
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արիութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy