բարբանջեմ

Old Armenian

Etymology

From բարբանջ (barbanǰ).

Verb

բարբանջեմ • (barbanǰem)  (aorist indicative բարբանջեցի)

1. Alternative form of բարբաջեմ (barbaǰem)

Conjugation

active

infinitive		բարբանջել (barbanǰel)		participle	բարբանջեցեալ, բարբանջեալ (barbanǰecʻeal, barbanǰeal)
causative		—		aorist stem	բարբանջեց- (barbanǰecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	բարբանջեմ (barbanǰem)	բարբանջես (barbanǰes)	բարբանջէ (barbanǰē)	բարբանջեմք (barbanǰemkʻ)	բարբանջէք (barbanǰēkʻ)	բարբանջեն (barbanǰen)
	imperfect	բարբանջէի, բարբանջեի* (barbanǰēi, barbanǰei*)	բարբանջէիր, բարբանջեիր* (barbanǰēir, barbanǰeir*)	բարբանջէր (barbanǰēr)	բարբանջէաք, բարբանջեաք* (barbanǰēakʻ, barbanǰeakʻ*)	բարբանջէիք, բարբանջեիք* (barbanǰēikʻ, barbanǰeikʻ*)	բարբանջէին, բարբանջեին* (barbanǰēin, barbanǰein*)
	aorist	բարբանջեցի (barbanǰecʻi)	բարբանջեցեր (barbanǰecʻer)	բարբանջեաց (barbanǰeacʻ)	բարբանջեցաք (barbanǰecʻakʻ)	բարբանջեցէք, բարբանջեցիք (barbanǰecʻēkʻ, barbanǰecʻikʻ)	բարբանջեցին (barbanǰecʻin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	բարբանջիցեմ (barbanǰicʻem)	բարբանջիցես (barbanǰicʻes)	բարբանջիցէ (barbanǰicʻē)	բարբանջիցեմք (barbanǰicʻemkʻ)	բարբանջիցէք (barbanǰicʻēkʻ)	բարբանջիցեն (barbanǰicʻen)
	aorist	բարբանջեցից (barbanǰecʻicʻ)	բարբանջեսցես (barbanǰescʻes)	բարբանջեսցէ (barbanǰescʻē)	բարբանջեսցուք (barbanǰescʻukʻ)	բարբանջեսջիք (barbanǰesǰikʻ)	բարբանջեսցեն (barbanǰescʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	բարբանջեա՛ (barbanǰeá)	—	—	բարբանջեցէ՛ք (barbanǰecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	բարբանջեսջի՛ր (barbanǰesǰír)	—	—	բարբանջեսջի՛ք (barbanǰesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ բարբանջեր (mí barbanǰer)	—	—	մի՛ բարբանջէք (mí barbanǰēkʻ)	—
*rare

Descendants

• Armenian: բարբանջել (barbanǰel)