բարբանջել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian բարբանջել (barbanǰel), infinitive of բարբանջեմ (barbanǰem); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

բարբանջել (barbanǰel)

  1. Alternative form of բարբաջել (barbaǰel)

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative բարբանջել (barbanǰel)
dative բարբանջելու (barbanǰelu)
ablative բարբանջելուց (barbanǰelucʻ)
instrumental բարբանջելով (barbanǰelov)
locative բարբանջելում (barbanǰelum)
definite forms
nominative բարբանջելը/բարբանջելն (barbanǰelə/barbanǰeln)
dative բարբանջելուն (barbanǰelun)
1st person possessive forms (my)
nominative բարբանջելս (barbanǰels)
dative բարբանջելուս (barbanǰelus)
ablative բարբանջելուցս (barbanǰelucʻs)
instrumental բարբանջելովս (barbanǰelovs)
locative բարբանջելումս (barbanǰelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բարբանջելդ (barbanǰeld)
dative բարբանջելուդ (barbanǰelud)
ablative բարբանջելուցդ (barbanǰelucʻd)
instrumental բարբանջելովդ (barbanǰelovd)
locative բարբանջելումդ (barbanǰelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

բարբանջել (barbanǰel)

  1. infinitive of բարբանջեմ (barbanǰem)

Declension

[edit]