բացականչել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian բացագանչեմ (bacʻagančʻem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

բացականչել (bacʻakančʻel)

  1. to exclaim, to call out, to call

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative բացականչել (bacʻakančʻel)
dative բացականչելու (bacʻakančʻelu)
ablative բացականչելուց (bacʻakančʻelucʻ)
instrumental բացականչելով (bacʻakančʻelov)
locative բացականչելում (bacʻakančʻelum)
definite forms
nominative բացականչելը/բացականչելն (bacʻakančʻelə/bacʻakančʻeln)
dative բացականչելուն (bacʻakančʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative բացականչելս (bacʻakančʻels)
dative բացականչելուս (bacʻakančʻelus)
ablative բացականչելուցս (bacʻakančʻelucʻs)
instrumental բացականչելովս (bacʻakančʻelovs)
locative բացականչելումս (bacʻakančʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բացականչելդ (bacʻakančʻeld)
dative բացականչելուդ (bacʻakančʻelud)
ablative բացականչելուցդ (bacʻakančʻelucʻd)
instrumental բացականչելովդ (bacʻakančʻelovd)
locative բացականչելումդ (bacʻakančʻelumd)