գուռն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Middle Armenian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Classical Syriac ܓܘܪܢܐ (gūrnā).

Noun[edit]

գուռն (guṙn)

  1. large stone water vessel as a bath or trough
    • 13th century, Girkʿ Vastakocʿ [Geoponica] 290:[1]
      Եւ թէ ի գնաց ջուր չլինի, ի ջրհորէ գռներ դի՛ր, և ծովեր արա, և քանի մօտ լինի՝ այն է լաւ, որ չհալածին [մեղուքն] ի հեռուն։
      Ew tʻē i gnacʻ ǰur čʻlini, i ǰrhorē gṙner dír, ew cover ara, ew kʻani mōt lini, ayn ē law, or čʻhalacin [meġukʻn] i heṙun.
    • 1293, Hetʿum of Korikos, Patmutʿiwn azgin Ṙovbinancʿ, tʿe orpēs tirecʿin Kilikio [The history of the Rubenid dynasty, on how they began to rule over Cilicia] :[2][3]
      Իսկ Ռովբէն վասն սաստիկ ուժեղութեանն իւրոյ մատուցեալ կալաւ զգուռն մի, որ էր լի ջրով, վերոյց ի տեղոջէ իւրմէ և տարեալ եդ առաջի կայսերն []
      Isk Ṙovbēn vasn sastik užeġutʻeann iwroy matucʻeal kalaw zguṙn mi, or ēr li ǰrov, veroycʻ i teġoǰē iwrmē ew tareal ed aṙaǰi kaysern []
    • 15th century, Aṙakʿel Siwnecʿi, Lucmunkʿ yałags Sahmanacʿs Dawtʿi Anyałtʿ pʿilisopʿayi [Commentary on Definitions of Philosophy of Dawitʿ Anyałtʿ] :[4]
      Քարեայ նաւն՝ է գուռ ջրոյ․ իսկ մարդ եւ ոչ մարդ, չէզոքն կամ կռտածն ի մարդկանէ։
      Kʻareay nawn, ē guṙ ǰroy; isk mard ew očʻ mard, čʻēzokʻn kam kṙtacn i mardkanē.
  2. kneading trough
    • 13th century, Girkʿ Vastakocʿ [Geoponica] 260:[5]
      Եւ թէ ուզես որ շոյտ պտղաբերին, զբնատակն հա՛տ յաշունն եւ աղբեա, եւ հացի գուռն կամ ճառայի ոռք ի վերայ կործեա․ եւ երբ ժամ լինի՝ բա՛ց, եւ ծլեցո
      Ew tʻē uzes or šoyt ptġaberin, zbnatakn hát yašunn ew aġbea, ew hacʻi guṙn kam čaṙayi oṙkʻ i veray korcea; ew erb žam lini, bácʻ, ew clecʻo

Descendants[edit]

References[edit]

  1. ^ Ališan Ġ., editor (1877), Girkʻ vastakocʻ [Geoponica], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 190
  2. ^ Samuēl Anecʻi (1893) Aršak Tēr-Mikʻelean, editor, Hawakʻmunkʻ i grocʻ patmagracʻ yałags giwti žamanakacʻ ancʻelocʻ minčʻew i nerkays cayrakʻał arareal (Matenadaran S. Ēǰmiacni; 2)‎[1], Vagharshapat: Mother See of Holy Etchmiadzin, page 205
  3. ^ Hakobyan, Vazgen (1956) Manr žamanakagrutʻyunner XIII—XVIII dd. [Minor Chronicles 13–18th cc.] (Nyutʻer hay žoġovrdi patmutʻyan; 7) (in Armenian), volume II, Yerevan: Academy Press, page 101
  4. ^ Aṙakʻel Siwnecʻi (1797) Lucmunkʻ yałags Sahmanacʻs Dawtʻi Anyałtʻ pʻilisopʻayi [Commentary on Definitions of Philosophy of Dawitʻ Anyałtʻ]‎[2], Madras: Yarutʻiwn Šmawonean Širazecʻi's Press, page 540
  5. ^ Ališan Ġ., editor (1877), Girkʻ vastakocʻ [Geoponica], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 172
  6. ^ Dankoff, Robert (1995) Armenian Loanwords in Turkish (Turcologica; 21), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, § 122, page 40

Further reading[edit]

  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971) “գուռն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume I, Yerevan: University Press, page 597b
  • Ališan Ġ., editor (1877), Girkʻ vastakocʻ [Geoponica], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 243
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1837) “գուռն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui. Mnacʻordkʻ noragiwt baṙicʻ ew vkayutʻeancʻ yawurs [New Dictionary of the Armenian Language. Appendix of Newly-Discovered Words and Attestations] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 1049c
  • Ġazaryan, Ṙ. S., Avetisyan, H. M. (2009) “գուռն”, in Miǰin hayereni baṙaran [Dictionary of Middle Armenian] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, page 151b
  • Norayr N. Biwzandacʻi (2000) “գուռ”, in Martiros Minassian, editor, Baṙagirkʻ storin hayerēni i matenagrutʻeancʻ ŽA–ŽĒ darucʻ [Dictionary of Middle Armenian Based on the Literature of 11–17th Centuries]‎[3], edited from the author's unfinished manuscript written 1884–1915, Geneva: Martiros Minassian, page 150
  • Norayr N. Biwzandacʻi (2000) “գուռն”, in Martiros Minassian, editor, Baṙagirkʻ storin hayerēni i matenagrutʻeancʻ ŽA–ŽĒ darucʻ [Dictionary of Middle Armenian Based on the Literature of 11–17th Centuries]‎[4], edited from the author's unfinished manuscript written 1884–1915, Geneva: Martiros Minassian, page 150