գյոռ
Old Armenian
Etymology
From Classical Persian گور (gōr).[1]
Noun
գյոռ • (gyoṙ)
- (post-Classical, modern) Muslim grave
- Զքր. սրկ. :
- […] եւ ՚ի նոյն ձմեռն սատակեցաւ եւ տարեալ գօռեցին․ եւ ՚ի նոյն գիշեր Գ տաճիկ հանին ՚ի գօռէն, եւ պատառեալ զպատանն՝ պատեցին ՚ի պարանոցն․ եւ սրեալ երկայն փայտ հաստ՝ եդին ՚ի նստոյ տեղն, եւ ցցեալ ՚ի վերայ գօռին, հատին եւ զերանն, եւ եդին ռեխն, եւ փախեան:
- […] ew ’i noyn jmeṙn satakecʻaw ew tareal gōṙecʻin; ew ’i noyn gišer G tačik hanin ’i gōṙēn, ew pataṙeal zpatann, patecʻin ’i paranocʻn; ew sreal erkayn pʻayt hast, edin ’i nstoy tełn, ew cʻcʻeal ’i veray gōṙin, hatin ew zerann, ew edin ṙexn, ew pʻaxean:
- […] եւ ՚ի նոյն ձմեռն սատակեցաւ եւ տարեալ գօռեցին․ եւ ՚ի նոյն գիշեր Գ տաճիկ հանին ՚ի գօռէն, եւ պատառեալ զպատանն՝ պատեցին ՚ի պարանոցն․ եւ սրեալ երկայն փայտ հաստ՝ եդին ՚ի նստոյ տեղն, եւ ցցեալ ՚ի վերայ գօռին, հատին եւ զերանն, եւ եդին ռեխն, եւ փախեան:
Derived terms
- գօռեմ (gōṙem)
References
- ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971) “գոռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume I, Yerevan: University Press, page 581b