զարհուրել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian զարհուրիմ (zarhurim).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

զարհուրել (zarhurel)

  1. to be terrified, horrified

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative զարհուրել (zarhurel)
dative զարհուրելու (zarhurelu)
ablative զարհուրելուց (zarhurelucʻ)
instrumental զարհուրելով (zarhurelov)
locative զարհուրելում (zarhurelum)
definite forms
nominative զարհուրելը/զարհուրելն (zarhurelə/zarhureln)
dative զարհուրելուն (zarhurelun)
1st person possessive forms (my)
nominative զարհուրելս (zarhurels)
dative զարհուրելուս (zarhurelus)
ablative զարհուրելուցս (zarhurelucʻs)
instrumental զարհուրելովս (zarhurelovs)
locative զարհուրելումս (zarhurelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative զարհուրելդ (zarhureld)
dative զարհուրելուդ (zarhurelud)
ablative զարհուրելուցդ (zarhurelucʻd)
instrumental զարհուրելովդ (zarhurelovd)
locative զարհուրելումդ (zarhurelumd)

Synonyms

[edit]