էշայծեամն

Old Armenian

Etymology

էշ (ēš) +‎ այծեամն (ayceamn)

Noun

էշայծեամն • (ēšayceamn)

1. a kind of deer or antelope, according to some elk, moose

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	էշայծեամն (ēšayceamn)		էշայծեմունք (ēšaycemunkʻ)
genitive	էշայծեման (ēšayceman)		էշայծեմանց (ēšaycemancʻ)
dative	էշայծեման (ēšayceman)		էշայծեմանց (ēšaycemancʻ)
accusative	էշայծեամն (ēšayceamn)		էշայծեմունս (ēšaycemuns)
ablative	էշայծեմանէ (ēšaycemanē)		էշայծեմանց (ēšaycemancʻ)
instrumental	էշայծեմամբ (ēšaycemamb)		էշայծեմամբք (ēšaycemambkʻ)
locative	էշայծեման (ēšayceman)		էշայծեմունս (ēšaycemuns)

Descendants

• Armenian: իշայծյամ (išaycyam)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “էշայծեամն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ġazarean, Ṙ. S. (2000) “էշայծեամն”, in Tʻosunean G. B., editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press