ընդարմանամ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From ընդ (ənd) +‎ արմանամ (armanam).

Verb

[edit]

ընդարմանամ (əndarmanam)  (aorist indicative ընդարմացայ)

  1. to be astounded, stricken with amazement; to be rendered senseless, benumbed, deadened
    ընդարմանալ ի ցրտոյəndarmanal i cʻrtoyto be benumbed with cold, to be frozen, to become torpid
    ընդարմանալ աչօք յիմնəndarmanal ačʻōkʻ yimnto gaze at, to stare at
    ընդարմանալ զբաղանօքəndarmanal zbałanōkʻto preoccupy oneself, to plunge in, to engulf oneself
    զբազմակոյտ ոսկերաց նորա ընդարմացոյցzbazmakoyt oskeracʻ nora əndarmacʻoycʻhe has benumbed the multitude of his bones
    ընդարմացեալəndarmacʻealnumbed, dull; chill, stupid

Conjugation

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: ընդարմանալ (əndarmanal)

References

[edit]