ինքնագիր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ինքնագիր (inkʻnagir).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ինքնագիր (inkʻnagir)

  1. autograph

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ինքնագիր (inkʻnagir) ինքնագրեր (inkʻnagrer)
dative ինքնագրի (inkʻnagri) ինքնագրերի (inkʻnagreri)
ablative ինքնագրից (inkʻnagricʻ) ինքնագրերից (inkʻnagrericʻ)
instrumental ինքնագրով (inkʻnagrov) ինքնագրերով (inkʻnagrerov)
locative ինքնագրում (inkʻnagrum) ինքնագրերում (inkʻnagrerum)
definite forms
nominative ինքնագիրը/ինքնագիրն (inkʻnagirə/inkʻnagirn) ինքնագրերը/ինքնագրերն (inkʻnagrerə/inkʻnagrern)
dative ինքնագրին (inkʻnagrin) ինքնագրերին (inkʻnagrerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ինքնագիրս (inkʻnagirs) ինքնագրերս (inkʻnagrers)
dative ինքնագրիս (inkʻnagris) ինքնագրերիս (inkʻnagreris)
ablative ինքնագրիցս (inkʻnagricʻs) ինքնագրերիցս (inkʻnagrericʻs)
instrumental ինքնագրովս (inkʻnagrovs) ինքնագրերովս (inkʻnagrerovs)
locative ինքնագրումս (inkʻnagrums) ինքնագրերումս (inkʻnagrerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ինքնագիրդ (inkʻnagird) ինքնագրերդ (inkʻnagrerd)
dative ինքնագրիդ (inkʻnagrid) ինքնագրերիդ (inkʻnagrerid)
ablative ինքնագրիցդ (inkʻnagricʻd) ինքնագրերիցդ (inkʻnagrericʻd)
instrumental ինքնագրովդ (inkʻnagrovd) ինքնագրերովդ (inkʻnagrerovd)
locative ինքնագրումդ (inkʻnagrumd) ինքնագրերումդ (inkʻnagrerumd)