խփեմ

Old Armenian

Alternative forms

• խփանեմ (xpʻanem)
• խփնում (xpʻnum)

Etymology

From խուփն (xupʻn).

Verb

խփեմ • (xpʻem)  (aorist indicative խփեցի)

1. (transitive) to cover
2. (transitive) to shut

Conjugation

active

infinitive		խփել (xpʻel)		participle	խփեցեալ, խփեալ (xpʻecʻeal, xpʻeal)
causative		—		aorist stem	խփեց- (xpʻecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	խփեմ (xpʻem)	խփես (xpʻes)	խփէ (xpʻē)	խփեմք (xpʻemkʻ)	խփէք (xpʻēkʻ)	խփեն (xpʻen)
	imperfect	խփէի, խփեի* (xpʻēi, xpʻei*)	խփէիր, խփեիր* (xpʻēir, xpʻeir*)	խփէր (xpʻēr)	խփէաք, խփեաք* (xpʻēakʻ, xpʻeakʻ*)	խփէիք, խփեիք* (xpʻēikʻ, xpʻeikʻ*)	խփէին, խփեին* (xpʻēin, xpʻein*)
	aorist	խփեցի (xpʻecʻi)	խփեցեր (xpʻecʻer)	խփեաց (xpʻeacʻ)	խփեցաք (xpʻecʻakʻ)	խփեցէք, խփեցիք (xpʻecʻēkʻ, xpʻecʻikʻ)	խփեցին (xpʻecʻin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	խփիցեմ (xpʻicʻem)	խփիցես (xpʻicʻes)	խփիցէ (xpʻicʻē)	խփիցեմք (xpʻicʻemkʻ)	խփիցէք (xpʻicʻēkʻ)	խփիցեն (xpʻicʻen)
	aorist	խփեցից (xpʻecʻicʻ)	խփեսցես (xpʻescʻes)	խփեսցէ (xpʻescʻē)	խփեսցուք (xpʻescʻukʻ)	խփեսջիք (xpʻesǰikʻ)	խփեսցեն (xpʻescʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	խփեա՛ (xpʻeá)	—	—	խփեցէ՛ք (xpʻecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	խփեսջի՛ր (xpʻesǰír)	—	—	խփեսջի՛ք (xpʻesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ խփեր (mí xpʻer)	—	—	մի՛ խփէք (mí xpʻēkʻ)	—
*rare

Descendants

• Armenian: խփել (xpʻel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “խփեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “խփեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy