From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
կեալ • (keal)
- infinitive of կեամ (keam)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
կեալ (keal)
|
| genitive
|
կելոյ (keloy)
|
| dative
|
կելոյ (keloy)
|
| accusative
|
կեալ (keal)
|
| ablative
|
կելոյ (keloy)
|
| instrumental
|
կելով (kelov)
|
| locative
|
կեալ (keal)
|
