հարակատար

Armenian

Etymology

հարա- (hara-) +‎ կատարել (katarel)

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /hɑɾɑkɑˈtɑɾ/, [hɑɾɑkɑtɑ́ɾ]
• (Western Armenian) IPA^(key): /hɑɾɑɡɑˈdɑɾ/, [hɑɾɑɡɑdɑ́ɾ]

Adjective

հարակատար • (harakatar) (traditional orthography spelling յարակատար)

1. (grammar) resultative (of or pertaining to the resultative participle or the resultative tenses)

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	հարակատար (harakatar)	հարակատարներ (harakatarner)
dative	հարակատարի (harakatari)	հարակատարների (harakatarneri)
ablative	հարակատարից (harakataricʻ)	հարակատարներից (harakatarnericʻ)
instrumental	հարակատարով (harakatarov)	հարակատարներով (harakatarnerov)
locative	հարակատարում (harakatarum)	հարակատարներում (harakatarnerum)
	definite forms
nominative	հարակատարը/հարակատարն (harakatarə/harakatarn)	հարակատարները/հարակատարներն (harakatarnerə/harakatarnern)
dative	հարակատարին (harakatarin)	հարակատարներին (harakatarnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	հարակատարս (harakatars)	հարակատարներս (harakatarners)
dative	հարակատարիս (harakataris)	հարակատարներիս (harakatarneris)
ablative	հարակատարիցս (harakataricʻs)	հարակատարներիցս (harakatarnericʻs)
instrumental	հարակատարովս (harakatarovs)	հարակատարներովս (harakatarnerovs)
locative	հարակատարումս (harakatarums)	հարակատարներումս (harakatarnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	հարակատարդ (harakatard)	հարակատարներդ (harakatarnerd)
dative	հարակատարիդ (harakatarid)	հարակատարներիդ (harakatarnerid)
ablative	հարակատարիցդ (harakataricʻd)	հարակատարներիցդ (harakatarnericʻd)
instrumental	հարակատարովդ (harakatarovd)	հարակատարներովդ (harakatarnerovd)
locative	հարակատարումդ (harakatarumd)	հարակատարներումդ (harakatarnerumd)