հնազանդություն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian հնազանդութիւն (hnazandutʻiwn).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

հնազանդություն (hnazandutʻyun) (traditional orthography spelling հնազանդութիւն)

  1. obedience, submission, submissiveness

Declension

[edit]
n-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative հնազանդություն (hnazandutʻyun)
dative հնազանդության (hnazandutʻyan)
ablative հնազանդությունից (hnazandutʻyunicʻ)
instrumental հնազանդությամբ, հնազանդությունով* (hnazandutʻyamb, hnazandutʻyunov*)
locative հնազանդությունում (hnazandutʻyunum)
definite forms
nominative հնազանդությունը/հնազանդությունն (hnazandutʻyunə/hnazandutʻyunn)
dative հնազանդությանը/հնազանդությանն (hnazandutʻyanə/hnazandutʻyann)
1st person possessive forms (my)
nominative հնազանդությունս (hnazandutʻyuns)
dative հնազանդությանս (hnazandutʻyans)
ablative հնազանդությունիցս (hnazandutʻyunicʻs)
instrumental հնազանդությամբս, հնազանդությունովս* (hnazandutʻyambs, hnazandutʻyunovs*)
locative հնազանդությունումս (hnazandutʻyunums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հնազանդությունդ (hnazandutʻyund)
dative հնազանդությանդ (hnazandutʻyand)
ablative հնազանդությունիցդ (hnazandutʻyunicʻd)
instrumental հնազանդությամբդ, հնազանդությունովդ* (hnazandutʻyambd, hnazandutʻyunovd*)
locative հնազանդությունումդ (hnazandutʻyunumd)
*colloquial   **dated