հռչակագիր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

հռչակել (hṙčʻakel) +‎ -ա- (-a-) +‎ գիր (gir)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

հռչակագիր (hṙčʻakagir)

  1. declaration (a formal and solemn written statement)
    անկախության հռչակագիրankaxutʻyan hṙčʻakagirdeclaration of independence

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հռչակագիր (hṙčʻakagir) հռչակագրեր (hṙčʻakagrer)
dative հռչակագրի (hṙčʻakagri) հռչակագրերի (hṙčʻakagreri)
ablative հռչակագրից (hṙčʻakagricʻ) հռչակագրերից (hṙčʻakagrericʻ)
instrumental հռչակագրով (hṙčʻakagrov) հռչակագրերով (hṙčʻakagrerov)
locative հռչակագրում (hṙčʻakagrum) հռչակագրերում (hṙčʻakagrerum)
definite forms
nominative հռչակագիրը/հռչակագիրն (hṙčʻakagirə/hṙčʻakagirn) հռչակագրերը/հռչակագրերն (hṙčʻakagrerə/hṙčʻakagrern)
dative հռչակագրին (hṙčʻakagrin) հռչակագրերին (hṙčʻakagrerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հռչակագիրս (hṙčʻakagirs) հռչակագրերս (hṙčʻakagrers)
dative հռչակագրիս (hṙčʻakagris) հռչակագրերիս (hṙčʻakagreris)
ablative հռչակագրիցս (hṙčʻakagricʻs) հռչակագրերիցս (hṙčʻakagrericʻs)
instrumental հռչակագրովս (hṙčʻakagrovs) հռչակագրերովս (hṙčʻakagrerovs)
locative հռչակագրումս (hṙčʻakagrums) հռչակագրերումս (hṙčʻakagrerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հռչակագիրդ (hṙčʻakagird) հռչակագրերդ (hṙčʻakagrerd)
dative հռչակագրիդ (hṙčʻakagrid) հռչակագրերիդ (hṙčʻakagrerid)
ablative հռչակագրիցդ (hṙčʻakagricʻd) հռչակագրերիցդ (hṙčʻakagrericʻd)
instrumental հռչակագրովդ (hṙčʻakagrovd) հռչակագրերովդ (hṙčʻakagrerovd)
locative հռչակագրումդ (hṙčʻakagrumd) հռչակագրերումդ (hṙčʻakagrerumd)