հրավառել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian հրավառեմ (hravaṙem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

հրավառել (hravaṙel)

  1. (transitive) to illuminate

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative հրավառել (hravaṙel)
dative հրավառելու (hravaṙelu)
ablative հրավառելուց (hravaṙelucʻ)
instrumental հրավառելով (hravaṙelov)
locative հրավառելում (hravaṙelum)
definite forms
nominative հրավառելը/հրավառելն (hravaṙelə/hravaṙeln)
dative հրավառելուն (hravaṙelun)
1st person possessive forms (my)
nominative հրավառելս (hravaṙels)
dative հրավառելուս (hravaṙelus)
ablative հրավառելուցս (hravaṙelucʻs)
instrumental հրավառելովս (hravaṙelovs)
locative հրավառելումս (hravaṙelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հրավառելդ (hravaṙeld)
dative հրավառելուդ (hravaṙelud)
ablative հրավառելուցդ (hravaṙelucʻd)
instrumental հրավառելովդ (hravaṙelovd)
locative հրավառելումդ (hravaṙelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

հրավառել (hravaṙel)

  1. infinitive of հրավառեմ (hravaṙem)

Declension

[edit]