մենամարտ

Armenian

Etymology

From Old Armenian մենամարտ (menamart).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /menɑˈmɑɾt/, [menɑmɑ́ɾt]
• (Western Armenian) IPA^(key): /menɑˈmɑɾd/, [menɑmɑ́ɾd]

Noun

մենամարտ • (menamart)

1. duel

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	մենամարտ (menamart)	մենամարտեր (menamarter)
dative	մենամարտի (menamarti)	մենամարտերի (menamarteri)
ablative	մենամարտից (menamarticʻ)	մենամարտերից (menamartericʻ)
instrumental	մենամարտով (menamartov)	մենամարտերով (menamarterov)
locative	մենամարտում (menamartum)	մենամարտերում (menamarterum)
	definite forms
nominative	մենամարտը/մենամարտն (menamartə/menamartn)	մենամարտերը/մենամարտերն (menamarterə/menamartern)
dative	մենամարտին (menamartin)	մենամարտերին (menamarterin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	մենամարտս (menamarts)	մենամարտերս (menamarters)
dative	մենամարտիս (menamartis)	մենամարտերիս (menamarteris)
ablative	մենամարտիցս (menamarticʻs)	մենամարտերիցս (menamartericʻs)
instrumental	մենամարտովս (menamartovs)	մենամարտերովս (menamarterovs)
locative	մենամարտումս (menamartums)	մենամարտերումս (menamarterums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	մենամարտդ (menamartd)	մենամարտերդ (menamarterd)
dative	մենամարտիդ (menamartid)	մենամարտերիդ (menamarterid)
ablative	մենամարտիցդ (menamarticʻd)	մենամարտերիցդ (menamartericʻd)
instrumental	մենամարտովդ (menamartovd)	մենամարտերովդ (menamarterovd)
locative	մենամարտումդ (menamartumd)	մենամարտերումդ (menamarterumd)