մրցորդ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

մրցել (mrcʻel) +‎ -որդ (-ord)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

մրցորդ (mrcʻord)

  1. (rare) competitor, contestant

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մրցորդ (mrcʻord) մրցորդներ (mrcʻordner)
dative մրցորդի (mrcʻordi) մրցորդների (mrcʻordneri)
ablative մրցորդից (mrcʻordicʻ) մրցորդներից (mrcʻordnericʻ)
instrumental մրցորդով (mrcʻordov) մրցորդներով (mrcʻordnerov)
locative
definite forms
nominative մրցորդը/մրցորդն (mrcʻordə/mrcʻordn) մրցորդները/մրցորդներն (mrcʻordnerə/mrcʻordnern)
dative մրցորդին (mrcʻordin) մրցորդներին (mrcʻordnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մրցորդս (mrcʻords) մրցորդներս (mrcʻordners)
dative մրցորդիս (mrcʻordis) մրցորդներիս (mrcʻordneris)
ablative մրցորդիցս (mrcʻordicʻs) մրցորդներիցս (mrcʻordnericʻs)
instrumental մրցորդովս (mrcʻordovs) մրցորդներովս (mrcʻordnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մրցորդդ (mrcʻordd) մրցորդներդ (mrcʻordnerd)
dative մրցորդիդ (mrcʻordid) մրցորդներիդ (mrcʻordnerid)
ablative մրցորդիցդ (mrcʻordicʻd) մրցորդներիցդ (mrcʻordnericʻd)
instrumental մրցորդովդ (mrcʻordovd) մրցորդներովդ (mrcʻordnerovd)
locative

Synonyms

[edit]