յագիմ

Old Armenian

Alternative forms

• յագենամ (yagenam)
• յագչիմ (yagčʻim)

Etymology

From յագ (yag).

Verb

յագիմ • (yagim)  (aorist indicative յագեցայ)

1. (intransitive) to be satisfied, to have one's fill

   յագիմ յանչափս/կարի իմն ― yagim yančʻapʻs/kari imn ― to glut, cram or gorge oneself with

   չյագէր ի հայելոյ ― čʻyagēr i hayeloy ― he was never tired of looking at

   յագեալ ― yageal ― (chemistry) saturated

Conjugation

mediopassive

infinitive		յագել, յագիլ* (yagel, yagil*)		participle	յագեցեալ, յագեալ (yagecʻeal, yageal)
causative		յագեցուցանեմ (yagecʻucʻanem)		aorist stem	յագեց- (yagecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յագիմ (yagim)	յագիս (yagis)	յագի (yagi)	յագիմք (yagimkʻ)	յագիք (yagikʻ)	յագին (yagin)
	imperfect	յագէի (yagēi)	յագէիր (yagēir)	յագէր, յագիւր (yagēr, yagiwr)	յագէաք (yagēakʻ)	յագէիք (yagēikʻ)	յագէին (yagēin)
	aorist	յագեցայ (yagecʻay)	յագեցար (yagecʻar)	յագեցաւ (yagecʻaw)	յագեցաք (yagecʻakʻ)	յագեցայք (yagecʻaykʻ)	յագեցան (yagecʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յագիցիմ (yagicʻim)	յագիցիս (yagicʻis)	յագիցի (yagicʻi)	յագիցիմք (yagicʻimkʻ)	յագիցիք (yagicʻikʻ)	յագիցին (yagicʻin)
	aorist	յագեցայց (yagecʻaycʻ)	յագեսցիս (yagescʻis)	յագեսցի (yagescʻi)	յագեսցուք (yagescʻukʻ)	յագեսջիք (yagesǰikʻ)	յագեսցին (yagescʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	յագի՛ր (yagír)	—	—	յագեցարո՛ւք (yagecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	յագեսջի՛ր (yagesǰír)	—	—	յագեսջի՛ք (yagesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ յագիր (mí yagir)	—	—	մի՛ յագիք (mí yagikʻ)	—
*post-classical the plural imperative can also be յագերո՛ւք (yagerúkʻ)

Descendants

• Armenian: հագել (hagel), հագենալ (hagenal)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “յագիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy