վարկատու

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From վարկ (vark) +‎ -ա- (-a-) +‎ տալ (tal).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

վարկատու (varkatu)

  1. lender, creditor (specifically, a bank or other entity that specializes in granting loans)
    Synonym: պարտատեր (partater)
    Coordinate term: պարտապան (partapan)

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative վարկատու (varkatu) վարկատուներ (varkatuner)
dative վարկատուի (varkatui) վարկատուների (varkatuneri)
ablative վարկատուից (varkatuicʻ) վարկատուներից (varkatunericʻ)
instrumental վարկատուով (varkatuov) վարկատուներով (varkatunerov)
locative վարկատուում (varkatuum) վարկատուներում (varkatunerum)
definite forms
nominative վարկատուն (varkatun) վարկատուները/վարկատուներն (varkatunerə/varkatunern)
dative վարկատուին (varkatuin) վարկատուներին (varkatunerin)
1st person possessive forms (my)
nominative վարկատուս (varkatus) վարկատուներս (varkatuners)
dative վարկատուիս (varkatuis) վարկատուներիս (varkatuneris)
ablative վարկատուիցս (varkatuicʻs) վարկատուներիցս (varkatunericʻs)
instrumental վարկատուովս (varkatuovs) վարկատուներովս (varkatunerovs)
locative վարկատուումս (varkatuums) վարկատուներումս (varkatunerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վարկատուդ (varkatud) վարկատուներդ (varkatunerd)
dative վարկատուիդ (varkatuid) վարկատուներիդ (varkatunerid)
ablative վարկատուիցդ (varkatuicʻd) վարկատուներիցդ (varkatunericʻd)
instrumental վարկատուովդ (varkatuovd) վարկատուներովդ (varkatunerovd)
locative վարկատուումդ (varkatuumd) վարկատուներումդ (varkatunerumd)

Further reading

[edit]