օրինական

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian օրինական (ōrinakan).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

օրինական (ōrinakan) (superlative ամենաօրինական)

  1. legal (permitted by law)
    Antonyms: անօրինական (anōrinakan), ապօրինի (apōrini)

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative օրինական (ōrinakan) օրինականներ (ōrinakanner)
dative օրինականի (ōrinakani) օրինականների (ōrinakanneri)
ablative օրինականից (ōrinakanicʻ) օրինականներից (ōrinakannericʻ)
instrumental օրինականով (ōrinakanov) օրինականներով (ōrinakannerov)
locative օրինականում (ōrinakanum) օրինականներում (ōrinakannerum)
definite forms
nominative օրինականը/օրինականն (ōrinakanə/ōrinakann) օրինականները/օրինականներն (ōrinakannerə/ōrinakannern)
dative օրինականին (ōrinakanin) օրինականներին (ōrinakannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative օրինականս (ōrinakans) օրինականներս (ōrinakanners)
dative օրինականիս (ōrinakanis) օրինականներիս (ōrinakanneris)
ablative օրինականիցս (ōrinakanicʻs) օրինականներիցս (ōrinakannericʻs)
instrumental օրինականովս (ōrinakanovs) օրինականներովս (ōrinakannerovs)
locative օրինականումս (ōrinakanums) օրինականներումս (ōrinakannerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative օրինականդ (ōrinakand) օրինականներդ (ōrinakannerd)
dative օրինականիդ (ōrinakanid) օրինականներիդ (ōrinakannerid)
ablative օրինականիցդ (ōrinakanicʻd) օրինականներիցդ (ōrinakannericʻd)
instrumental օրինականովդ (ōrinakanovd) օրինականներովդ (ōrinakannerovd)
locative օրինականումդ (ōrinakanumd) օրինականներումդ (ōrinakannerumd)

Derived terms

[edit]

See also

[edit]