אַרן

See also: ארן

Yiddish

Etymology

Possibly contracted from Middle High German arnen (“to harvest; to deserve; to suffer for a misdeed; to make so suffer; to requite”), from Old High German arnōn (“to harvest”), from Proto-Germanic *aznōną, whence also English earn. The Yiddish ar- implies that a following consonant was lost; otherwise we would expect or- as in פֿאָרן (forn) from Middle High German varn.

Verb

אַרן • (arn) (past participle געאַרט (geart))

1. (impersonal) to bother, concern, be an annoyance

   עס אַרט ניט ווען ער קומט שפּעט. ― es art nit ven er kumt shpet. ― It doesn't bother [me] if he comes late.

Conjugation

Conjugation of אַרן

infinitive	אַרן arn
present participle	אַרנדיק arndik
past participle	געאַרט geart
auxiliary	האָבן hobn
present	—	—
	—	—
	ער אַרט er art	זיי אַרן zey arn
imperative	—	—
Composed forms past איך האָב געאַרט ikh hob geart מיר האָבן געאַרט mir hobn geart דו האָסט געאַרט du host geart איר האָט געאַרט ir hot geart ער האָט געאַרט er hot geart זיי האָבן געאַרט zey hobn geart pluperfect איך האָב געהאַט געאַרט ikh hob gehat geart מיר האָבן געהאַט געאַרט mir hobn gehat geart דו האָסט געהאַט געאַרט du host gehat geart איר האָט געהאַט געאַרט ir hot gehat geart ער האָט געהאַט געאַרט er hot gehat geart זיי האָבן געהאַט געאַרט zey hobn gehat geart future איך וועל אַרן ikh vel arn מיר וועלן אַרן mir veln arn דו וועסט אַרן du vest arn איר וועט אַרן ir vet arn ער וועט אַרן er vet arn זיי וועלן אַרן zey veln arn future perfect איך וועל האָבן געאַרט ikh vel hobn geart מיר וועלן האָבן געאַרט mir veln hobn geart דו וועסט האָבן געאַרט du vest hobn geart איר וועט האָבן געאַרט ir vet hobn geart ער וועט האָבן געאַרט er vet hobn geart זיי וועלן האָבן געאַרט zey veln hobn geart