Etymology[edit]
From the root ב־ל־ט (b-l-t).
Adjective[edit]
בּוֹלֵט • (bolét) (feminine בּוֹלֶטֶת)
- Protruding.
- Conspicuous.
- Prominent.
References[edit]
- Lazar, Yisrael (1991) THE NEW DICTIONARY Hebrew-English English-Hebrew, Jerusalem: Kiryat Sefer, →ISBN
Yiddish[edit]
Adjective[edit]
בולט • (boylet)
- outstanding; clear; marked; distinct; vivid
Declension[edit]
Declension of בולט
predicative
|
בולט boylet
|
|
case
|
masculine
|
neuter
|
feminine
|
plural
|
indefinite
|
definite
|
post./nom.
|
nominative
|
בולטער boyleter
|
בולט boylet
|
בולטע boylete
|
בולטס boylets
|
בולטע boylete
|
בולטע boylete
|
accusative
|
בולטן boyletn
|
dative
|
בולטן boyletn
|
בולטער boyleter
|