From Wiktionary, the free dictionary
From Old High German hōren, from Proto-Germanic *hauzijaną.
הערן • (hern) (past participle געהערט (gehert))
- to hear
Conjugation of הערן
infinitive
|
הערן hern
|
present participle
|
הערנדיק herndik
|
past participle
|
געהערט gehert
|
auxiliary
|
האָבן hobn
|
|
present
|
איך הער ikh her
|
מיר הערן mir hern
|
דו הערסט du herst
|
איר הערט ir hert
|
ער הערט er hert
|
זיי הערן zey hern
|
|
imperative
|
הער (דו) her (du)
|
הערט (איר) hert (ir)
|
Composed forms
past
|
איך האָב געהערט ikh hob gehert
|
מיר האָבן געהערט mir hobn gehert
|
דו האָסט געהערט du host gehert
|
איר האָט געהערט ir hot gehert
|
ער האָט געהערט er hot gehert
|
זיי האָבן געהערט zey hobn gehert
|
|
pluperfect
|
איך האָב געהאַט געהערט ikh hob gehat gehert
|
מיר האָבן געהאַט געהערט mir hobn gehat gehert
|
דו האָסט געהאַט געהערט du host gehat gehert
|
איר האָט געהאַט געהערט ir hot gehat gehert
|
ער האָט געהאַט געהערט er hot gehat gehert
|
זיי האָבן געהאַט געהערט zey hobn gehat gehert
|
|
future
|
איך וועל הערן ikh vel hern
|
מיר וועלן הערן mir veln hern
|
דו וועסט הערן du vest hern
|
איר וועט הערן ir vet hern
|
ער וועט הערן er vet hern
|
זיי וועלן הערן zey veln hern
|
|
future perfect
|
איך וועל האָבן געהערט ikh vel hobn gehert
|
מיר וועלן האָבן געהערט mir veln hobn gehert
|
דו וועסט האָבן געהערט du vest hobn gehert
|
איר וועט האָבן געהערט ir vet hobn gehert
|
ער וועט האָבן געהערט er vet hobn gehert
|
זיי וועלן האָבן געהערט zey veln hobn gehert
|
|